Menurut Jamilah (2005), masalah hiperaktif ini adalah istilah yang digunakan untuk kanak-kanak yang mempunyai tingkah laku yang terlampau aktif dan mengganggu tetapi masih mempunyai tumpuan yang singkat mengikut kata Sandra (2008) yang telah menjelaskan terdapat dua jenis masalah kanak-kanak kurang tumpuan iaitu Attention Deficit Disorder (ADD) atau masalah kurang tumpuan tanpa hiperaktif dan Attention Deficit Hiperactivity Disorder (ADHD) atau masalah kurang daya tumpuan dengan hiperaktif. Menurut Sandra lagi untuk masalah ADD atau ADHD adalah bersifat fisiologi dan biologi. Manakala menurut Sheila & Samsilah (2006), ADHD adalah satu keadaan yang meletakkan kanak-kanak yang mengalaminya mempunyai masalah tingkah laku yang terlampau aktif dan impulsif.
Bagi Sandra (2008) telah menyatakan ciri-ciri tingkah laku masalah kurang tumpuan tanpa hiperaktif (ADD) adalah seperti mudah terganggu oleh rangsangan luaran. Faktor luaran yang akan menjadi satu sebab kepada kanak-kanak ini bermasalah.Sukar mendengar dan mematuhi arahan adalah salah satu cirinya yang dapat dikesan.Manakala sukar memberi tumpuan dan perhatian juga termasuk ciri-ciri yang dinyatakan, simptondan tanda - tanda ini akan dapat dilihat pada kanak-kanak istimewa ini. Seterusnya sukar mengekalkan tumpuan dan melaksanakan tugasan juga dapat kita lihat sekiranya kanak – kanak ini mengalami gejala seperti ini serta keupayaan kanak – kanak ini untuk membuat kerja sekolah yang tidak lengkap.dan tidak terurus.Kemahiran belajar yang lemah juga akan menjadi salah satu cirinya yang kelihatan. Seterusnya kanak – kanak ini akan jadi sukar untuk berdikari jika ianya berlarutan dan tidak dapat mencari jalan alternatifnya.
Bagi ciri-ciri tingkah laku masalah kurang tumpuan dengan hiperaktif (ADHD) menurut Sandra (2008) ialah mempunyai tahap aktiviti tinggi, lebih cenderung mengikut gerak hati dan kurang kawalan diri, kesukaran melalui aktiviti peralihan atau perubahan, mempunyai tingkah laku yang agresif dan terlampau yang mudah terangsang, kanak – kanak ini tidak matang dari segi sosial serta mempunyai sifat rendah keyakinan diri dan mudah kecewa.
Kebiasaannya kanak-kanak memang normal pada zaman kanak-kanak sehingga ke tahap tertentu pada tahap perkembangan yang berbeza. Walau bagaimanapun, kanak-kanak bermasalah ADD atau ADHD akan menunjukkan pelbagai tingkah laku yang bermasalah yang tidak sesuai dengan perkembangannya berbanding kanak-kanak lain pada usia yag sama di petik oleh (Sandra 2008).
Manakala menurut Persatuan Psikologi Amerika pula (APA) mendefinisikan ADHD sebagai kecelaruan psikologi dengan petanda-petandanya yang dapat dikesan pada umur tujuh tahun dan dikategorikan kepada 3 iaitu yang pertama ialah ADHD kurang tumpuan. Ini mungkin kerana mereka kerap mengelamun di dalam kelas, kerap pelupa dan kerja tidak teratur untuk tugasan yang telah diberikan. Gejala ini membuktikan kanak – kanak ini adalah dikategorikan dalam kumpulan ADHD kurang tumpuan.
Kategori kedua ialah ADHD hiperaktif-impulsif. Bagi hiperaktif menunjukkan jumlah pergerakan yang sangat tinggi manakala bagi impulsif iaitu melakukan sesuatu tanpa berfikir
Kategori ketiga pula ialah merupakan ADHD gabungan. Bagi ciri ini akan menunjukkan kedua-dua ciri di atas iaitu kurang tumpuan, hiperaktif dan impulsif. Maknanya kedua – dua ini digabungkan dan menghasilkan ADHD dalam kategori ketiga.
Ciri-ciri tingkah laku kanak-kanak ADHD adalah berbeza dan pada kebiasaannya Bagi ADHD hiperaktif-impulsif mempunyai masalah tingkah laku yang lebih jelas daripada ADHD impulsif. Kanak-kanak ini lebih agresif contohnya mereka kerap memulakan sesuatu pergaduhan, kerap membuat kesalahan akibat kecuaian, gagal menyiapkan kerja sekolah, tidak mahu mendengar apabila bercakap dengannya, sukar mengatur tugasan atau tidak suka dan enggan melakukan tugasan.
Bagi ciri-ciri sosial kanak-kanak ini lebih banyak tertumpu kepada penghargaan kendiri iaitu dengan cara penghargaan kendiri positif atau negatif bergantung kepada keadaan persekitaran yang mereka terima dan mereka mudah menyesuaikan diri mengikut tuntutan social mengikut (Jamila 2005).
Sewaktu saya praktikal di Sekolah Kebangsaan Kampung Jawa, saya telah mengenalpasti seorang murid yang mempunyai masalah pembelajaran iaitu Alif Danial. Dia seorang murid yang hyperaktif. Dia tidak boleh memberikan tumpuan yang lama sewaktu proses pengajaran dan pembelajaran dilakukan di dalam kelas. Dia akan bergerak ke sana dan ke sini serta melakukan aktiviti yang lain. Dia juga mudah berasa bosan jika aktiviti yang dijalankan sama sahaja. 
Posts
